Het was een warme zomerse dag in 2008 toen Jeanine en ik in Alkmaar kwamen. Hoewel we Alkmaar dachten te kennen was dit straatje totaal nieuw voor ons beiden. Het was de 1e tuindwarsstraat in de spoortbuurt van Alkmaar.
De spoorbuurt waar tot 1983 nog op tonnetjes gepoept werd. Bekend stond als achterwijk (zoals bij zovelen steden in Nederland) met criminaliteit als drugspanden, prostitutie en diefstal.
Die buurt stond bij mij vooral bekend als die buurt tegenover het station waar ook het publiek hangt dat geen dak boven zijn hoofd heeft. Waarschijnlijk omdat deze groep steeds scharrelt tussen station en binnenstad en vooral het stukje park tegenover de extase.
De 1e tuindwarsstraat gaf direct een totaal ander gevoel. Het gevoel van Haarlem, van hofjes, van rust. In het hart van de spoorbuurt zit je tussen de drukke rotonde van het scharloo, de stationsstraat met al het drukke verkeer en de singel waar grote delen van de dag een file staat én alle politie, brandweer en ambulances langs moeten. Toch hoor je bij dit huis niets van dit alles. Je hoort wat spreeuwen spelen in de lucht en heel soms een piepje van de trein als het droog weer is. En als de wind uit het Noorden waait dan hoor je de spoorbomen bij de spoorbrug.
De makelaar toonde ons de woning, die wij duidelijk alleen op budget hadden uitgekozen. De gevel was prachtig met snijvoeg gerestaureerd én het plafond was op een herenhuis hoogte van 3 meter. Daarmee was alles ook gezegd, maar wij jonge honden waren verkocht en dus was het huis dat ook. Nog voordat de makelaar op zijn scooter terug was op kantoor zaten wij aan tafel en deden een bod van de vraagprijs. Ach, al doende leert men zal ik maar zeggen want achteraf bleek dat er niet meer mis kon zijn met een huis dan deze.
Ik zal in een volgend blog nog een keer de vóór en ná foto's posten ;-)
Geleerd:
- een buurt is nooit homogeen in gevoel en sfeer, er zijn dus straatjes die je niet kent en de moeite waard zijn;
- een huis kopen doe je met je verstand, en niet met je emotie want anders kost het je veel geld;
PS: als ik dit schrijf weet ik dat we vertrekken uit de spoorbuurt. We zijn er niet 'klaar mee', maar wel 'klaar voor' om te verhuizen naar een buurt waar onze zoons iets meer leefruimte hebben om te groeien, daarnaast is tuinieren uitgegroeid tot een hobby en missen we een garage/schuur. De spoorbuurt zal altijd een positieve plek houden in ons hart!Labels: alkmaar, spoorbuurt, todo, verbouwen, wonen
